Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Duo Reges: constructio interrete. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Pauca mutat vel plura sane; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quis enim redargueret? Sed quod proximum fuit non vidit. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Murenam te accusante defenderem.

Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset
alia quadam ratione consequi.

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla
comitetur infamia?

Sed cum, quod honestum sit, id solum bonum esse dicamus, consentaneum tamen est fungi officio, cum id officium nec in bonis ponamus nec in malis.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?
Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Quid, de quo nulla dissensio est? Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Aliter autem vobis placet.

Stoicos roga.: Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Avaritiamne minuis?: Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo.
Recte, inquit, intellegis.: Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Quis enim redargueret?: Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.